خدای م ا د ر ...

و خدا مرا از زواید ِ دندۀ  چپ  ِ  " نر"  ی که قبل از من خلق کرد

نیافرید ...

خــــــــــــــــــــــــدا     بی شک مرا از تکه ای از آه هایش...

قطره ای از اشک هایش ...

رگه ای از اخمهایش...

یا  دردی که بر شقیقه اش  تیــــــــــــــــر کشیده ...

آه خودش...

اشک خودش...

چین وچروک اخم خودش

و از دردهــــــــــــــــــــــــــــای خودش...

آری خودش...

آفـــــــــــــریده ..

همانقــــــــــــــــــــــــــدر تنها...

همانقدر گنگ...

همانقـــــــــــــــــدر  دور ...