ده انگشت ...

یک انگشت,م   طعم انار داشت ...

یکی    عطر حافظ ...

به یکی تارموی فروغ گیر کرده بود ..

آن یکی     در بُهت ِ عاشقانه های شاملو به دهان  مانده  ..

دوتایشان  شاخ به شاخ میشدند  به امید ِ تصادف !     که    : 

                                              " دوستم دارد ....دوستم ندارد " ..  ؟!

یکی آبروی ریختۀ چشمها را از پایشان برمی چید ..

یکی لای قــــرآن در آرزوی  " بسیارخوب " ِ   بالای صفحه ها ...  کشیده میشد !

یکی مأنوس بود به ارقام و فرمول ها و قضایا  ..

یکی ..

یکی پاشنۀ گالش ِ رفتن  را ور کشید و            تمام ! ..